Het zijn bijzondere tijden. De wereld valt stil. Er is opeens ruimte om met afstand te kijken naar de samenleving. We kunnen deze crisis niet helemaal los zien van waar we nu staan in de tijd. De Corona-uitbraak voelt misschien onverwacht of gewoon flinke pech, maar de signalen dat we tegen de grenzen van onze systemen aanlopen zijn al langer zichtbaar. De crisis die nu volgt is een optelsom van de economische, politieke en persoonlijke keuzes van de afgelopen decennia. Hoe verdrietig ook, ergens kan de gedachte dat we dit zelf in de hand hebben gehad ons ook troosten. Het zou jammer zijn als we dit moment niet aangrijpen om hier wat van te leren.

We kijken nu met andere ogen naar wat echt belangrijk is. Wat maakt ons leven de moeite waard? Dit brengt ons bij onze diepere waarden en fundamentele behoeften. Die bepalen onze kwaliteit van leven. Het gaat nu over de verbondenheid die we voelen met elkaar, over de mensen van wie je houdt, de tijd die je samen doorbrengt, de rust die ontstaat en de manieren waarop we solidair zijn met elkaar. We hebben hernieuwde waardering voor de mensen die zorgen voor anderen en die onze samenleving draaiende houden, we zien dat de afhankelijkheid van andere landen en de globalisering gezorgd hebben voor pijn maar ook zichtbaar maakten dat kleinschalig, dichterbij en samen ons helpen het hoofd boven water te houden. Het voelt, zoals sommige mensen aangeven, een beetje alsof er op een grote ‘reset-button’ is gedrukt

We kunnen nu andere keuzes maken. De toekomst hoeft geen herhaling van het verleden te worden. Wij hebben de toekomst in onze eigen hand.

Wat hierbij helpt is een gedeelde taal en duidelijke spelregels om betere keuzes te kunnen maken. Wat belangrijk is dat je het geheel blijft zien, terwijl de meesten volop in de details van alledag zitten. Samen een helder beeld hebben van die gezamenlijke toekomst helpt je alle energie en potentie mobiliseren in je organisatie. Hiervoor hebben we echt iedereen nodig. Iedere kleine stap, iedere keuze in de goede richting brengt ons dichterbij een toekomst die ons veel beter past.

Wij geloven dat dit het momentum is. Daarom hebben we ervoor gezorgd dat we toch samen kunnen leren. Online dat wel. Want de anderhalve meter samenleving, die blijft vermoedelijk nog wel even. Laten we de kansen die deze tijd biedt aanpakken om een andere koers uit te zetten.

We hopen jullie snel weer (virtueel) te ontmoeten! Schroom niet om contact te zoeken als je vragen of ideeën hebt.

Blijf gezond!

Miriam, Suzanne en Berend

The Natural Step

We weten dat mensen afhankelijk zijn van ecologische en sociale systemen om in hun behoeften te voorzien. Uit eerder onderzoek begrijpen we redelijk goed hoe ecologische systemen functioneren en de basismechanismen waardoor de mensheid ze systematisch beschadigt. Maar hoe zit het met sociale systemen?

Een sociaal systeem bestaat uit individuen die verbonden zijn door relaties en interacties. Denk bijvoorbeeld aan een stad vanuit vogelperspectief met mensen die hun dagelijkse leven leiden. Dit web van relaties verandert voortdurend, met nieuwe eigenschappen die voortkomen uit individuele interacties die niet aan de individuen kunnen worden toegeschreven en die moeilijk in detail te voorspellen zijn. Het is complex.

Individueel en collectief gedrag muteert en verandert. Het is adaptief. Denk maar eens na hoe gedrag is veranderd samen met nieuwe mogelijkheden als gevolg van bijvoorbeeld deze Corona-crisis. Tegenwoordig is interactie via geavanceerde informatie- en communicatietechnologieën gebruikelijk, ook bij mensen die het grootste deel van hun leven zonder computers, tablets en mobiele telefoons hebben geleefd, en velen zijn zelfs vergeten hoe het dagelijks leven mogelijk was zonder dergelijke interactiemogelijkheden.